Deze bus, of toch die andere?
De rit naar het park Rio Clarillo was trouwens hilarisch. Ik had uitgezocht hoe je er kon komen, eerst 20 minuten met de metro en vanaf dat station de bus pakken. Het park lag in de buurt van Caijon del Maipu (een natuurgebied). Dus de eerste de beste bus die we zagen met caijon del maipu erop daar gingen we in. Alleen na een uur hoorde ik opeens mensen vragen die in wilden stappen: Gaat deze bus naar Prique? Nee, deze gaat naar San Alfonso. Dus...ik opzoeken in mijn lonely planet of we wel goed zaten, die had ik gelukkig meegenomen. Bleek nou dat deze bus wel naar dat natuurgebied ging, maar dat ie helemaal naar rechts uitweek, terwijl wij meer links moesten zijn. Dus wij checken bij de buschauffeur, ine erste instantie zei die natuurlijk dat we in de goede bus zaten. Toen hoorde ik weer iemand zeggen dat ie naar San Alfonso ging en niet naar Pirque, dus noig een keer vragen. Zegt ie nee, dan moet je er HIER nu uit om daar op de hoek een andere bus te pakken! haha we hadden geeen id waar we waren, maar wij maar naar de hoek gelopen en welja er kwam een bus aan die naar Pirque ging. Wij hop erin en blij dat we nu wel goed zaten. Na een tijdje dacht ik hm...volgens mij gaat de bus de verkeerde kant uit, deze weg komt me wel bekend voor...dus weer aan de busschauffeur vragen...Nee deze gaat weer naar Santiago, je moet de bus aan de andere kant van de weg hebben! Dus wij weer ergens gedropt waar de andere bus in de goede richting langs zou komen. Bij het instappen nu wel duidelijk gevraagd of ie ook echt daar heen ging waar we heen moesten gaan, wilden niet wéér verkeerd zitten! Dus de wijze les is: vraag altijd honderd keer of je wel in de goede bus zit! Het viel uiteindelijk wel mee hoe lang we om waren gereden, een half uurtje maar.
Conejitas
Terug thuis konden we even chillen en culinair doen voordat we weer naar een feestje konden, een verkleedfeestje in Casa Cuato, een internationaal studentenfeesthuis.
Alleen nu hadden we nog het probleem: wat doen we aan? het was al tien uur ´s avonds, dus de vraag was of er nog wat open was om iets leuks te scoren. We hadden mazzel, want de eerste de beste kiosko die we binnen stapte die had konijnenoren! De mannetjes achter de toonbank waren natuurlijk helemaal enthousiast, aa conejitaaas! (konijntjes)
Toen nog even een poging of de supermarkt nog open was, net op het nippertje konden we daar nog slingers kopen om onszelf op de een of andere manier mee te versieren. We waren even bang dat er alleen maar extranjeros ( buitenlanders) zouden zijn, maar gelukkig waren er ook genoeg Chilenen om Spaans mee te babbelen.
Licht uit, muziek uit, gitaar aan!
Op elk feestje neemt er trouwens altijd wel iemand een gitaar mee of een een of ander instrument, nu ook weer. Dus toen de Dj ermee kapte en de lichten uitgingen, gingen we nog vrolijk verder met hard meezingen met de gitaar! Echt wat een sfeer hebben die feestjes hier, kunnen ze in Nederland nog wat van leren. én wat ook een uitkomst is: iedereen neemt zijn eigen drinken mee! We hadden onze fles pisco en cola goed verstopt ergens in een keukenkastje, zodat die niet werd gejat door een dorstig onbekend persoon :P (Wat is Pisco? Nou dat is net zoiets als rum, alleen dan gemaakt van druiven en supercheap, 4 euro voor een fles) Uiteindelijk was het om 7 uur pas afgelopen en lagen we om 8 uur lekker in ons bedje, na een paar plakjes gouda kaas.
Nog wat typische Chileense dingen:
Yoghurt in zak
Yoghurt zit hier niet in een pak, maar in een zak
Tostador
Rijst kun je niet koken zonder tostador, daar moet je de pan opzetten zodat de rijst niet aanbrandt! Ze kijken je echt heel raar aan als je dat zonder tostador doet, staat zelfs op de verpakking van de rijst dat het mét moet.
Playa
Met goede vrijdag zijn we lekker vrij, dus we gaan een weekendje naar het strand! Niet dat het mooi weer zal zijn...maar we gaan met een leuke mix van 12 chilenen en extranjeras en we hebben een huis gehuurd, dus wordt vast gezellig. Maandag tweede paasdag gewoon naar school, hebben zelfs een toets, beeetje jammer he!